Jakiś czas temu pisałem w tym wątku:

".....Syn mojego Jana Kraśnickiego - Antoni ur w Kopydłowie w 1794 bierze ślub z Kamieńską Katarzyną (c Antoniego i Smolińskiej Mariannay) z Kamienia Kotowego. ślub ma miejsce w 1819 r. W akcie ślubu jest zapis: "Matka nie żyje, a o ojcu nikt nie wie czy żyje".

Trochę mnie ten zapis dręczył, aż w końcu przyszła mi myśl do głowy, że jednym z powodów braku informacji o ojcu mogła być jego służba w wojsku.....

Zacząłem szukać i .....w publikacji "Wojsko Polskie, Księstwo Warszawskie 1807-1814" Bronisława Gembarzewskiego na imiennej liście oficerów znajduję 2 Kraśnickich:
Kraśnicki Jan, porucznik 1 pułk jazdy; kapitan 4 pułk jazdy galicyjsko - francuskiej
Kraśnicki Józef, porucznik 2 batalion saperski

Czyżby mógłby to być mój Jan Kraśnicki, który pozostawił dzieci w Tłuchowie ?"


Dzisiaj odpowiedź jest już raczej znana. Bardzo mało prawdopodobne. Opisywany Jan Kraśnicki (jak się okazało Jan Nepomucen Kraśnicki, pozostający w momencie ślubu na służbie u Piotra Kurzydłowskiego) 21-01-1811 bierze ślub z Osińską Katarzyną w Sycanowie par. Sędziejowice (ziemia Sieradzka).

Plus tego w sumie przypadkowego odkrycia (wujek internet i publikacja p. E. Nejman - szlachta sieradzka), że dowiedziałem się w jakiej parafii się urodził Jan Kraśnicki - Lubstowskiej (Wielkopolska) . Niestety aktów metrykalnych dla tej parafii z XVIII w nie ma, allegaty do ślubu również nie.

Witam,

dzisiejszym postem może uda się upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu:)

Pierwsza, to dopisanie do listy naszych Dobrzyniaków kolejnego nazwiska, czyli napoleończyka nr 23.

Druga, to być może nowe wieści na temat żołnierza, o którym była mowa przy omówieniu poz. nr 19, czyli o Wojciechu Niekraszu. A może to tylko nieprawidłowe skojarzenia? Numer pułku (6 ułanów) pasuje i nazwiska sierżanta i ułana podane przez gen.Niemojewskiego brzmią jakoś znajomo!?

Dzisiaj dopisuję kolejnego Dobrzyniaka (przypisanego przeze mnie do naszej kolekcji z uwagi na zamieszkiwanie w ostatnich latach życia na ziemi dobrzyńskiej).

Poz. nr 23 generał brygady Józef Niemojewski (1763-1839).

Zasług tego bohaterskiego żołnierza nie będę powielał, wystarczy wspomnieć o jego udziale w insurekcji kościuszkowskiej w 1794 na terenie Wielkopolski, udziale w szturmie Tczewa w 1807 r. oraz udziale w bitwie pod Ostrownem w 1812 r., szczegóły jego dokonań można odnaleźć na;
napoleon.org.pl/polska/niemojewski.php

Dla nas najważniejszą rzeczą w jego życiorysie jest fakt zamieszkiwania ostatnich latach życia w Rokitnicy na terenie parafii Świedziebnia, cyc. za www.napoleon.org.pl
... W 1833 r. wrócił do kraju, zakupił dobra Rokitnica koło Rypina, gdzie osiadł z rodziną gromadząc rodzinne pamiątki i archiwum. Zmarł w Rokitnicy 16 lipca 1839 r. i został pochowany na cmentarzu przykościelnym w pobliskiej Świedziebni. W 1994 r. stary grobowiec został obudowany nowym wykonanym z lastryka, a w 2002 r. została do niego przeniesione ekshumowane z cmentarza prochy małżonki generała - Julianny Niemojewskiej.
Gen. Niemojewski pozostawił po sobie liczne archiwalia przechowywane w Archiwum Akt Dawnych. Dzieła sztuki gromadzone przez niego w Rokitnicy trafiły do Muzeum Narodowego w Warszawie (są m.in. w Łazienkach Królewskich), natomiast militaria do Muzeum Wojska Polskiego. Tam też można podziwiać m.in. trzy generalskie mundury Niemojewskiego oraz jego ordery: Virtuti Militari i Legię Honorową...

Jak się okazuje, w latach osiemdziesiątych XIX w. syn generała na podstawie listów z rodzinnego archiwum napisał kilka tekstów do prasy płockiej, w której cytował bliżej nieznane opisy wojennych epizodów z udziałem ojca i innych dowódców epoki napoleońskiej.
Dla mnie osobiście zaskakującą informacją była ta, która mówiła o otwarciu po upływie ponad 60-ciu lat testamentu sporządzonego przez gen.Niemojewskiego w 1807 r. i tego wszystkiego co wynikało z jego treści ...
Czy ktokolwiek z userów zna treść tekstu M.Bejgera Generał Józef Niemojewski (1763-1839) opublikowanego Dziejach Ziemi Dobrzyńskiej, Nr 16, Dobrzyń nad Wisłą 2012?
Czy autor w swojej pracy wspomina o korespondencji syna generała do prasy płockiej? Jeżeli wspomniana korespondencja nie zaistniałaby w przytoczonym artykule, to chętnie podzielę się jej treścią.

W drugiej sprawie, pytanie do Piotra, czy wiemy kiedy Wojciech Niekrasz był awansowanym do stopnia podporucznika?
W tekście - załączniku nr 5 jest mowa o sierżancie Nekrasie i ułanie Niekrasie i jeszcze jeden ułan Nekrasa w zał. nr 2. Chyba, że chodziło autorowi o sierżanta oraz jednego i tego samego ułana?
Czy jeden z nich to nie przypadkiem późniejszy ppor.Niekrasz?
Jeżeli tak, to bezsprzecznie można powiedzieć, to miał chłop jaja ...

pozdrawiam
Darek

Darek1965 napisał:



Ciekawe wieści.
Co do Wojciecha Niekrasza, to informacje są cytowane za pracami Gałkowskiego, w monografii Rogowa, Gałkowskiego i Piotrowskiego jest uściślone, że Niekrasz awansował na podporucznika "w wyprawie na Rosję w 1812 roku". Do cytowanych tam źródeł pierwotnych nie dotarłem póki co... Dźwina była raczej w początkowej fazie całego przedsięwzięcia, więc może się zgadza... Jak myślisz?
Obecnie jestem na etapie zwątpienia, czy szanowny dziadek Franciszek Niekrasz mógł posługiwać się tytułem miecznika lubaczowskiego i dlaczego raczej nie;) I czy w związku z tym w metryce koronnej mogło było wpisane coś w rodzaju "lub czasopisma". Trudna sprawa.
Piotr

Postanowiłem zainwestować w przedmiotowy temat:) i tym samym sprawiłem sobie noworoczny prezent, czyli zamówiłem najnowszą książkę Andrzeja Ziółkowskiego "Pułki ułanów Księstwa Warszawskiego 6-ty, 3-ci, 2-gi, 1807-1812".

Fragment spisu treści;

6. PUŁK UŁANÓW – Najlepszy pułk kawalerii armii Księstwa Warszawskiego
Po pierwsze: dobry dowódca
Po drugie: zawodowcy w szeregach
Po trzecie: zmazać piętno armii pruskiej
Po czwarte: ciągła walka
Po piąte: trudna organizacja pułku
Po szóste: twarda szkoła żołnierki
Po siódme: zdany egzamin 1809 r.
- Nadarzyn – Raszyn – Ostrówek
- Włodawa – Lublin – Sandomierz – Zamość – Lwów
- Jeszcze raz Sandomierz
- Marsz na Kraków
Reorganizacja 1810 r.
Nowy dowódca

Może będzie jakakolwiek wzmianka o Niekraszu z 6-go pułku?

Liczę też na info. nt. kpt.Feliksa Wysockiego h.Ogończyk - kapitana 2-go pułku:)

W przygotowaniu autora jest tom II, w którym opisana będzie historia tych samych trzech pułków ułanów, ale od kampanii rosyjskiej 1812 roku rozpoczynając.
W przypadku niepowodzenia z poszukiwaniem info. w tomie I, trzeba będzie trochę poczekać na publikację kolejnej części tym bardziej, że przygotowanie pierwszej części zajęło autorowi 5 lat.

Ps. Gdy dyliżans z kurierem dotrze do mych włości,
obiecuję przewertować foliał w pierwszej kolejności,
pod kątem Wojciecha Niekrasza obecności:)

pozdrawiam
Darek

Witam,

dyliżans jeszcze nie dojechał, więc w czasie oczekiwania na jego przybycie proponuję zapoznanie się z kolejną historią Dobrzyniaka przy boku Napoleona;

poz. nr 24 generał brygady Dominik Jan Chryzostom Dziewanowski.

Najnowsze szczegóły z jego życiorysu można odnaleźć w naszym portalowym artykule;

www.szpejankowski.eu/index.php/historie-...st-grob-generaa.html

Życzę miłej lektury.
Darek

prom79 napisał:


Witaj,

kilka dni klikania w necie i wydaje się, że sprawa por.Niekrasza jest wyjaśniona.

Wojciech Niekrasz i Wojciech Niekraś to jedna i ta sama osoba:)

Olśnienie i powiązanie wszystkich znanych faktów nastąpiło po zapoznaniu się z herbarzem Uruskiego.Ponadto dotarłem do szczegółowych informacji, w tym rozkazów personalnych z 1808, 1819 i 1828 roku.
Przyznać muszę, że poszukiwania utrudnił trochę sam B.Gembarzewski, który nie ujął naszego poszukiwanego oficera w liście imiennej oficerów wojska polskiego 1807-1814, widocznie o jego awansie z wachmistrza (sierżanta) na podporucznika w 1813 r. na terenie Saksonii nic nie wiedział.
Jednakże już w kolejnej książce Gembarzewski (nadrobił zaległości względem Niekrasia) ujął go w wykazie, ale liście oficerów wojska polskiego 1817-1830;

"Niekraś Wojciech kap. korp. weter. krzyż zł. L.H. 1815-1830"

Ponadto w innym wykazie, ozdobionych złotym krzyżem Legii Honorowej, nasz Wojciech Niekraś widnieje z imieniem Józef!? Albo używał drugiego imienia Józef albo pomyłkowo użyto w tym wykazie imienia jego ojca!

Reasumując, dane dotyczące Dobrzyniaka przy boku Napoleona z naszej listy pod poz. nr 19, według moich ustaleń przedstawiają się następująco;

Niekraś (vel Niekrasz) Wojciech s. Józefa i Justyny, ur. w 1780 r. w Świeżawach, w powiecie lipnowskim, kapitan wojsk polskich, wstąpił do 6 pułku ułanów Księstwa Warszawskiego w 1807 r. i posiadał stopień wachmistrza (sierżanta). Odbył kampanię 1807 r. przeciwko Prusom, kampanię 1809 r. przeciwko Austrii, 1812 r. przeciwko Rosji, kampanię 1813 r. w Saksonii i kampanię 1814 r. we Francji. Powrócił do kraju i pełnił służbę w wojsku polskim Królestwa Polskiego.
Awansowany na stopień podporucznika w 1813 r. w Saksonii. Porucznikiem został wg. rozkazu personalnego z dnia 13.04.1819 r. z jednoczesnym przeniesieniem z 2 do 3 pułku strzelców konnych. Awansowany na kapitana rozkazem z 12.01.1829 r. i przeniesiony z 3 pułku strzelców konnych do korpusu Inwalidów i Weteranów z przeznaczeniem do 2 kompanii weteranów.
16 marca 1808 r. w stopniu wachmistrza ozdobiony złotym krzyżem Legii Honorowej.

Moim zdaniem, z genealogicznego punktu widzenia najważniejsze info., to pojawienie się po raz pierwszy imienia matki - Justyna oraz fakt, iż był czynnym żołnierzem do 1829 roku, czyli poznawanie historii 2 i 3 pułku strzelców konnych KP przed nami, w celu zdobycia kolejnych informacji o Wojciechu.

W dalszym ciągu oczekuję na przybycie dyliżansu, co pozwoli skonfrontować najnowsze info. z treścią książki A.Ziółkowskiego.
pozdrawiam
Darek