Darek1965 napisał:


Widzę Darku, że odnalazłeś mój stary post napisany pod nickiem Muiron
Epoka napoleońska to jeden z obszarów moich zainteresowań, a że rodzinnie powiązany jestem z ziemią dobrzyńską więc nie sposób było tych dwóch rzeczy ze sobą nie powiązać.
Do powyższej listy chciałbym dodać kapitana p4p XW Ignacego Bronisza. Bohatera z Hiszpanii, który poległ w 1812 r. w Rosji w bitwie pod Czaśnikami. Piszę o nim trochę tutaj:
www.pulk4.pl/forum/viewtopic.php?t=733
Na mojej stronie jest też biogram kapitana Pawła Lubańskiego, który urodził się w Bobrownikach:
bobrownikinadwisla.pl/index.php?option=c...w=article&id=120
Będę wracał do tego tematu ponieważ niezwykle mnie on interesuje

osjan napisał:


Witaj Wojtku,
zagość u nas na dłużej i dziel się swoimi archiwalnymi odkryciami:)

O istnieniu forum dotyczącym "czwartaków" (żołnierzy 4 pułku piechoty Księstwa Warszawskiego) pojęcia nie miałem, a podejmowana tam tematyka jest niezwykle interesująca, od razu widać, iż userzy czują klimaty epoki wojen napoleońskich.


Czas powiększyć prezentowaną listę:)

poz. nr 21

kpt.Antoni WYBRANIECKI

Urodził się w 1781 r. we wsi Kamienna koło Sanoka. Był synem Jana i Anny ze Stołowiczów. Posiadał wieś Sokołowo i Dobrzyń nad Drwęcą w pow. rypińskim. Od 1807 r. służył w Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego i w 1813 r. dosłużył się stopnia kapitana. W okresie Księstwa Warszawskiego brał udział w bitwach m.in. pod Pułtuskiem, Raszynem i Sandomierzem. W czasie oblężenia Drezna został wzięty do niewoli. W 1815 r. przeszedł do armii Królestwa Polskiego. W 1816 r. po złożeniu dymisji zajął się gospodarstwem w Sokołowie. W 1823 r. ufundował kościół w Dobrzyniu nad Drwęcą. W czasie wakacji w 1824 i 1825 r. gościł u siebie Fryderyka Chopina. Po upadku powstania listopadowego utrzymywał korespondencję z polskimi emigrantami. Zmarł w 1834 r.
(cyt.pochodzi, M. Krajewski „Dobrzyński słownik biograficzny”, WSHE 2002)

Od siebie dodam, że urodził się 3 I 1781r. , a zmarł 31 VII 1834r. w Warszawie.

Czy słyszeliście o historii przemalowania portretu kpt.A.Wybranieckiego, który jest własnością parafii dobrzyńskiej?
W trakcie prac konserwatorskich w 1997 r. miało miejsce odkrycie!?

Czy przemalowanie portretu oficera Księstwa Warszawskiego na portret mężczyzny w czarnym surducie i rosyjskiej szubie, to przemalowanie polityczne czy zmiana gustu? Takie o to pytanie postawili sobie konserwatorzy, a do jakich doszli wniosków? Czy opowiedzieć cd. tej historii?

pozdrawiam
Darek

Darku sprawa portretu Dziewanowskiego jest mi znana ale bardzo ogólnie. Proszę, napisz o niej więcej.

Witam,

cd. dalszy historii przemalowania portretu Antoniego Wybranieckiego.

Powyższy temat został szczegółowo omówiony w artykule autorstwa Katarzyny Wantuch, opublikowanym w miesięczniku; Promocje pomorskie, Nr 10 z 1998r. (skan artykułu w załączeniu).

Miłośnikom epoki wojen napoleońskich pragnę zwrócić uwagę na szczegóły dotyczące przepisów ubiorczych oficerów Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, które zawarto w prezentowanym tekście.

Od siebie dodam, że autorka we fragmencie artykułu dotyczącym biogramu A.Wybranieckiego powieliła błędną informację nt. rzekomego przekazania przez Wybranieckiego w formie darowizny dóbr Sokołowo.

Moim zdaniem, podała błędną informację za P.Gałkowskim, który w 1997r. w Genealogii ziemiaństwa ziemi dobrzyńskiej XIX-XX wieku, opisując ród Borzewskich (konkretnie Antoniego Grzegorza Feliksa Borzewskiego r.1797r. i Kaliksta Borzewskiego r.1805) napisał;

[…] Antoni Borzewski w 1834 roku otrzymał w darowiźnie majątek Sokołowo od Antoniego de Woytrowicza Wybranieckiego, przyjaciela Kaliksta. Właścicielem Sokołowa był do 1853 roku […][…]

Według moich dociekań, Antoni Wybraniecki miał prawo obawiać się konfiskaty majątku, ale za kontakty z Kalikstem Borzewskim. Prawdą jest fakt, że w dworze sokołowskim prowadzono przeszukania w celu odnalezienia korespondencji z emigracją popowstańczą. Między innymi, odnaleziono i zabezpieczono listy Fryderyka Chopina pisane do pasierba A.Wybranieckiego - Jasia Białobłockiego, ale to już temat na inny post;)

Mógł się obawiać reperkusji popowstańczych, tak jak uczyniono z właścicielem pobliskich dóbr Płonne - Melchiorem Piwnickim, który brał czynny udział w powstaniu listopadowym i w wyniku reperkusji w 1835 r. dobra Płonne zostały skonfiskowane i przeszły na własność Skarbu Królestwa Polskiego.

Co prawda, poszerzyłem tematykę posta o treści spoza okresu Księstwa Warszawskiego, ale życie i historia poczynań Antoniego Wybranieckiego jest w moim szczególnym zainteresowaniu z uwagi na poszukiwanie informacji dotyczących jego rzekomej córki, która miała być pierwszą żoną Józefa Piotra Wysockiego właściciela dóbr dulskich. Ta informacja funkcjonuje w wielu publikacjach, a sama w sobie jest bzdurą, gdyż panna młoda jeszcze się nie narodziła, a już miała stawać na ślubnym kobiercu!
Ujawniając moje zainteresowania jednocześnie liczę na jakiekolwiek podpowiedzi:)

pozdrawiam
Darek

To ja dodam przypadek z metryk: parafia Bądkowo, roku 1815 (księga 1815/1816) akt 7 mamy slub Jan Kolankowskiego i Marianny Białkowskiej wdowy po mężu który zginął w Hiszpanii. Teraz by trzeba było poszukać w metrykach. Jak nie trudno znaleźć Białkowski zginął w bitwie pod Somosierrą a to prawdopobne dane o nim z książki Kirkora: Białkowski Józef, por. art. w 3. baterii, przeznaczanej 28.9.1809 dla Hiszpanii.

W parafii Bądkowo jest tylko ślub z 1802r. pomiedzy Kazimierz Białkowskim a Marianną Łukowska, trzeba by poszukac widocznie gdzie indziej jeśli ktoś jest zainteresowany tematem.

Zapewne było dwóch Białkowskich służących w Hiszpanii. Jeden szwoleżer gwardii, który zginął pod Somosierrą, a drugi artylerzysta. Zdarzało się, że szwoleżer trafiał karnie do piechoty ale żeby artylerzysta przeszedł do konnicy? Chyba nie ponieważ ta formacja miała w swoich szeregach cennych fachowców, których niechętnie się pozbywano. W każdym razie informacja ciekawa, trzeba by się przyjrzeć mężowi pani Marianny